Gabe Pierce z Unsplash

Bakteryjne zakażenie pochwy to dolegliwość wynikająca z zaistniałych zmian w ekologii pochwy: rozwojem mieszanej flory tlenowej i beztlenowej oraz zanikiem pałeczek kwasu mlekowego. Niemal połowa przypadków bakteryjnego zakażenia pochwy przebiega bezobjawowo. W pozostałych przypadkach głównym objawem jest nieprzyjemny zapach z pochwy.

Przyczyny zakażenia bakteryjnego pochwy

Bakteryjne zakażenie pochwy jest najczęstszą infekcją pochwy występującą u kobiet po okresie pokwitania. Istota stosunków płciowych w przenoszeniu choroby jest niejasna. Jednak istnieje pewne podejrzenie, które mówi, że mężczyźni mogą być biernymi przenosicielami. Dotyczy to przede wszystkim mężczyzn, którzy w krótkim odstępie czasu mieli kontakty płciowe z różnymi kobietami i nie stosują podstawowych zasad higieny, takich jak m.in. mycie narządów płciowych po stosunku. Innym dowodem na rolę kontaktów seksualnych w przenoszeniu zakażenia jest podkreślane częste współwystępowanie choroby u lesbijek pozostających w związkach monogamicznych, które stosują wspólne gadżety seksualne. Najczęściej wykrywanymi drobnoustrojami w bakteryjnym zakażeniu pochwy są: peptostreptokoki, mikoplazmy, Mobiluncus sp., Gardnerella vaginalis, Atpobium vaginae i Bacteroides sp.

Czynnikami zwiększającymi ryzyko bakteryjnego zakażenia pochwy są:

• przyjmowanie antybiotyków,
• zakażenia bakteryjne innych narządów,
• suchość w pochwie na skutek zaburzeń gospodarki hormonalnej,
• ciąża,
• częste stosunki seksualne z wieloma partnerami,
• brak właściwej higieny intymnej,
• stres.

Bakteryjne zakażenie pochwy – objawy

Niemal połowa przypadków bakteryjnego zakażenia pochwy cechuje się bezobjawowym przebiegiem. W pozostałych przypadkach głównym objawem jest nieprzyjemny zapach z pochwy, przypominający zapach nieświeżych ryb. Zakażeniu mogą towarzyszyć niezbyt obfite, szarobiaławe upławy. Zaś świąd, objawy dysurii i inne dolegliwości pojawiają się dość rzadko. W trakcie badania stwierdza się niewielką ilość szarobiaławych lub szarych, homogennych upławów o rzadkiej konsystencji, które przylegają do ścian pochwy i warg sromowych.

Niekiedy bakteryjne zakażenie pochwy może obejmować także cewkę moczową. Wtedy pacjentki odczuwają pieczenie i nieprzyjemne swędzenie pochwy z towarzyszącym parciem na cewkę moczową. Co więcej, kobiety mogą uskarżać się na dolegliwości bólowe warg sromowych oraz uczucie suchości w pochwie.

Jak wygląda leczenie zakażenia bakteryjnego pochwy?

Bakteryjne zakażenie pochwy leczy się przy pomocy zarówno preparatów w postaci doustnej, jak i kremów oraz żeli do stosowania miejscowego. Na czas kuracji należy wstrzymać się ze współżyciem seksualnym, zanim objawy ostrego zapalenia nie ustąpią. Klindamycyna jest antybiotykiem stosowanym pod postacią żelu aplikowanego wewnątrz pochwy przez 7 dni. Krem z tym związkiem osłabia skuteczność prezerwatyw wykonanych z lateksu, a efekt ten może utrzymywać się nawet przez kolejne 5 dni po zakończeniu stosowania kremu.